
برج آزادی اولین نماد تهران است که سالها پیش از برج میلاد ساخته شد و همچنان بسیاری آن را نماد اصلی پایتخت ایران میدانند. این بنای زیبا که از شاهکارهای معماری معاصر ایران به شمار میرود، در فاصله سالهای ۱۳۴۸ تا ۱۳۵۰ توسط حسین امانت برای یادبود جشنهای ۲۵۰۰ ساله شاهنشاهی ساخته شد.
برج آزادی تلفیقی از معماری هخامنشی، ساسانی و اسلامی است؛ بهطوری که قوس بیضیشکل برج نمادی از طاق کسری است و کاشیکاری فیروزهای از دوره صفوی و شیارهای بالای برج از بادگیرهای یزد اقتباس شدهاند که در کنار نمادهای معماری مدرن و ساختار بتنی، جذابیتی دوچندان به برج آزادی بخشیدهاند. با ما همراه باشید تا اطلاعات بیشتری درباره این برج زیبا به دست آورید.
🔸 برج آزادی به مناسبت یادبود جشنهای ۲۵۰۰ ساله شاهنشاهی ساخته شد که به نام برج شهیاد آریامهر معروف بود و پس از انقلاب اسلامی به برج آزادی تغییر نام یافت.
🔹برج آزادی در سال ۱۳۵۳ در فهرست آثار ملی ایران قرار گرفت. جالب است بدانید که در فاصله سالهای ۱۳۵۲ تا ۱۳۵۷ تصویر برج روی اسکناسهای ۲۰۰ ریالی ایران چاپ میشد.

🔸حکومت پهلوی از سال ۱۳۳۹ تصمیم گرفت بنای یادبودی در مدخل غربی تهران (سه راه مهرآباد) بسازد. از بین معماران ایرانی، طرح حسین امانت از دانشگاه تهران برنده شد. او که در آن زمان یک دانشجوی ۲۴ ساله بود، مامور ساخت میدانی در پایتخت شد که نمادی برای ایران مدرن باشد و علاوه بر تاثیر بصری، پیشینه تاریخی، فرهنگی و هنری این مرزوبوم را نیز نشان دهد.
🔹ساخت برج آزادی از سال ۱۳۴۸ تا ۱۳۵۰ طول کشید.۲۴ مهرماه ۱۳۵۰ با حضور ۳۰۰۰ مهمان داخلی و خارجی افتتاح شد. در روز افتتاحیه، برای نخستین بار از منشور کوروش رونمایی شد تا این منشور ۲۵۰۰ ساله پیوندی میان تاریخ باستان ایران و وضعیت رو به توسعه آن زمان کشور باشد
🔸برج آزادی ۶۳ متر طول و ۴۵ متر ارتفاع از سطح زمین دارد و از چهار طبقه تشکیل شده که دارای دو راه پله با ۲۸۶ پلکان و دو آسانسور است. در ساخت این اثر از ۲۵ هزار قطعه سنگ مرمر جوشقان اصفهان و ۹۰۰ تن آهن استفاده شده است.
🔹میدان آزادی ۵۰ هزار مترمربع مساحت دارد که پس از میدان نقش جهان، بزرگترین میدان ایران به شمار میرود. این میدان همزمان با برج آزادی طراحی و ساخته شد. نقشه میدان با الهام از سقف مسجد شیخ لطفالله شامل دو بیضی کانونهای متفاوت است.